Naleśniki z piekarnika o wdzięcznej nazwie dutch baby znacznie różnią się od tradycyjnych, zarówno smakiem, jak i wyglądem. Niby zwykłe ciasto naleśnikowe, ale pieczenie w piekarniku sprawia, że zyskują zupełnie inny kształt niż płaskie placki smażone klasycznie, choć robi się je równie łatwo. Wystarczy zmiksować kilka prostych składników, potem 20 minut w piekarniku i gotowe. Są idealne na pierwsze i drugie śniadanie, lunch, popołudniową przekąskę, lekką kolację, a nawet szybki obiad. Co ważne, można je serwować zarówno w wersji na słodko, jak i wytrawnej. Nasza propozycja to dutch baby z kremem cytrynowym i owocami.

Naleśniki z piekarnika

Dutch baby bardziej niż naleśniki przypominają omlet. Są dużo grubsze i bardziej puszyste niż większość naleśników, choć do wyrastania wcale nie używa się środków spulchniających. To sposób przygotowania nadaje im inną konsystencję, ale też smak. Nie są tradycyjnie smażone na patelni, tylko pieczone w piekarniku. Dzięki temu ciasto rośnie, ma wilgotniejszy środek i chrupiące brzegi, choć po upieczeniu środek często po kilku minutach opada. Dlatego podaje się je zaraz po wyjęciu z piekarnika. Najlepsza do ich pieczenia jest patelnia żeliwna albo inna nadająca się do piekarnika. Co ważne, przed wlaniem na nią ciasta musi być dobrze nagrzana i wysmarowana tłuszczem. Podstawowe składniki ciasta są takie jak na tradycyjne naleśniki – mąka, mleko, jajka. Do tego niekiedy wanilia czy dodatki smakowe oraz owoce czasem zapiekane razem z ciastem. Poza tym dutch baby podaje się z masłem, sokiem z cytryny, świeżymi owocami, przetworami lub syropami. Choć można je serwować o różnej porze dnia, są specjalnością niektórych sieci oraz restauracji specjalizujących się w daniach śniadaniowych, zwłaszcza w USA. To w Stanach Zjednoczonych, skąd w rzeczywistości i wbrew powszechnym opiniom pochodzą, są jednym z najpopularniejszych dań śniadaniowych.

Holenderskie naleśniki dla dzieci?

Nazwa „dutch baby” oznaczająca „holenderskie dziecko” lub „holenderskie niemowlę” jest jednak myląca. W obecnej formie powstały na początku XX wieku w Stanach Zjednoczonych, konkretnie w rodzinnej restauracji w Seattle, której właściciel pochodził z Niemiec. Bywają nazywane niemieckimi naleśnikami, prawdopodobnie wywodzą się od niemieckich pfannkuchen, placków grubszych niż tradycyjne. Właściciel miał eksperymentować, piekąc niemieckie ciasto naleśnikowe w piekarniku. Początkowo podawał je na wytrawnie, z czasem przepis ewoluował także do wersji słodkiej. A nazwa „dutch” oznaczająca „holenderskie” miała być zniekształceniem przez małą córkę właściciela słowa „deutsch”, czyli „niemieckie”, którego nie umiała wymówić. Można dodać, że z wyglądu bywają porównywane do pieczonego puddingu Yorkshire z Anglii. Przygotowanie jest podobne, różnicą jest wielkość – Yorkshire to pojedyncze, małe babeczki, a dutch baby jeden, duży placek.